dijous, 27 de gener del 2011

Μη με ξυπνάς απ' τις έξι...

Την Δευτέρα πρωί πρωί χαράματα έχω ραντεβού στο servicio de salud για ολικό service. Το ραντεβού δεν το κανόνισα εγώ αλλά η δουλειά, αφού χρειάζεται medical clearance για να μου δώσουν access στο εργαστήριο ραδιοϊσοτόπων. Αν το κανόνιζα εγώ θα ήταν σε λογική, ανθρώπινη ώρα. Κατά τη μία π.χ. Το ραντεβού είναι στις 8μιση το πρωί. Δηλαδή για να προλάβω να πάω θα πρέπει να ξυπνήσω το αργότερο στις 7.  Αυτή την ώρα, στα calles της Βαρκελώνης κυριαρχεί ένα αμυδρό μπλε φως, κάτι σαν το illumination στις ταινίες βρυκολάκων, ένα twilight, ένα κάτι τις. Το σερνόμενο posture και το ζομποειδές βλέμμα των πρωϊνών υπνοζαλισμένων στο μετρό, ενισχύει περισσότερο την εικόνα.
Νόμιζα ότι είχα γλυτώσει από αυτό το τελευταίο απομεινάριο της ανθρώπινης βαρβαρότητας (το υπερπρωϊνό ξύπνημα ), την πρώτη φορά όταν τελείωσα το σχολείο και ύστερα, όταν έφυγα από τον στρατό, το δημόσιο... Αλλά απ'ότι φαίνεται τελειωμό δεν έχει.  Αν λοιπόν το φως του ηλίου δεν με βρεί να κοιμάμαι σε κανά τερματικό σταθμό ή στο χαλάκι της εξώπορτας του servicioυ de salud, θα δίνω αίμα, ούρα, μαλλιά, κανά νεφρό, κ.τ.λ. σε κάποιους επίσης κακόμοιρους αγουροξυπνημένους με λευκές ρόμπες, οι οποίοι το καλό που τους θέλω να μην αποκοιμηθούν όταν θα μου περνάνε τις βελόνες. Αν επιθυμήσω piercing στο μπράτσο θα αποταθώ σε πιστοποιημένο piercing studio, όχι σε τσιμπλομάτες νοσοκόμες.
Πέρασα σήμερα και πήρα ένα μπουκαλάκι για το δείγμα ούρων. Μου είπαν αν θέλω μπορώ να το πάρω στο σπίτι ή να δώσω δείγμα ούρων επιτόπου, το πρωί της Δευτέρας. Θέλω 45 λεπτά με 1 ώρα για να πάω, οπότε για να μην πάθω προστάτη ζήτησα να το πάρω σπίτι. Ελπίζω να προλάβει να διανύσει την περίοδο του hangover το καημένο το σώμα μου (το φτιαγμένο από πηλό και μπύρα). Τι τραβάμε κι εμείς οι μετανάστες (χορευτές του Σαββατόβραδου).

Cap comentari:

Publica un comentari a l'entrada